۷۵ سال مظلوم‌نمایی صهیونیست‌ها با سینما
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۵۵۱۰۷
از ۱۹۴۸ که دولت رژیم صهیونیستی اعلام موجودیت کرد تا به امروز، فیلم‌ها و سریال‌های زیادی در جهت عادی‌سازی تجاوز و غصب سرزمین فلسطینیان، انکار جنایت و کشتار توسط اسرائیلی‌ها و البته مظلوم‌نمایی و توجیه تجاوز به حقوق فلسطینی‌ها با بیان روایت‌های احساسی از هولوکاست ساخته شده است؛ آثاری که بزرگان سینمای جهان برای ساخت آن به خط شدند؛ نام‌هایی مانند اسپیلبرگ، پولانسکی و روبرتو بنینی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، همزمان با تحولات غزه، عملیات طوفان الاقصی و تشدید درگیری‌ها با رژیم صهیونیستی که منجر به واکنش‌های جهانی علیه صهیونیست‌ها شده است، محسن خیابانی در یادداشتی، وضعیت اسرائیل و سینما را بررسی کرده و نوشته است که آنها چگونه فرهنگ تجاوز را برای مردم جهان عادی‌سازی کرده‌اند.
در این یادداشت آمده است:
در ماه مه ۱۹۴۸ که قیمومیت بریتانیا بر فلسطین پایان یافت، دولت اسرائیل با صدور منشور استقلال، رسماً اعلام موجودیت کرد. در آن زمان، رؤسای کمپانی‌های هالیوودی همگی یهودی بودند، پس طبیعتاً اولین واکنش سینما به این مسئله را می‌شد از هالیوود انتظار داشت. همین اتفاق هم افتاد و به فاصلۀ کمتر از یک سال، شمشیر در صحرا (جورج شرمن، ۱۹۴۹) که به وقایع سال ۱۹۴۷ و درگیری‌های نیروهای بریتانیایی با یهودیان ساکن فلسطین می‌پردازد، تبدیل به اولین فیلمی شد که شکل‌گیری دولت جعلی اسرائیل را دستمایۀ خود قرار می‌دهد. در این اثر به اختلاف بین مسلمانان فلسطینی و یهودیان اشاره نمی‌شود، اما بارها از مظلومیت قوم یهود و اینکه باید بالاخره سرزمینی برای سکونت داشته باشند، سخن به میان می‌آید!
تکرار مواضع شمشیر صحرا در خروج
یازده سال بعد، فیلم خروج (اتو پرمینجر) با حضور عواملی که غالباً یهودی بودند، مواضع شمشیر صحرا را با صراحت بیشتری بیان می‌کند. در زمان اکران، جریان غالب رسانه‌ای جهان، خروج را «حماسه‌ای صهیونیستی» خواندند و این فیلم باعث افزایش حمایت هرچه بیشتر آمریکا از رژیم اشغالگر قدس شد. امروزه این فیلم سه ساعت و نیمه، از آثار ضعیف کارگردانش تلقی می‌شود و کتاب‌ها و مقالات سینمایی ترجیح می‌دهند اهمیت اتو پرمینجر را با آثاری از قبیل لورا (۱۹۴۸) و تشریح یک قتل (۱۹۵۹)، توضیح بدهند. اما خروج، در بازنمایی صهیونیسم در سینما همچنان اثر مهمی به شمار می‌رود.
خروج علاوه بر این که در دو سوم آغازینش به درگیری‌های انگلیسی‌ها و یهودیان مهاجر می‌پردازد، در ادامه روی شروع درگیری‌های فلسطینی‌ها با یهودیان، تمرکز ویژه‌ای می‌کند. فیلم با سخنرانی شخصیت اصلی‌اش (با بازی پل نیومن) که یک صهیونیست است، پایان می‌یابد. سکانسی که در آن، یک صهیونیست، همزیستی مسالمت‌آمیز مسلمانان با صهیونیست‌ها را آرزو می‌کند! سکانسی که امروزه و پس از هفت دهه جنایات رژیم اشغالگر قدس، و پیمان‌شکنی آنها نسبت به قرارداد اسلو، به کاریکاتوری غیرخنده‌دار تبدیل شده است.
مونیخ و اسپیلبرگ؛ فیلمی یک سویه به نفع رژیم صهیونیستی
پس از «خروج»، فیلم‌های سینمایی اندکی مستقیماً به مناسبات بین مردمان فلسطین و رژیم صهیونیستی پرداخته‌اند ولی از معدود موارد قابل بحث، می‌توان به «مونیخ» (استیون اسپیلبرگ، ۲۰۰۵) اشاره کرد. فیلمی که بر اساس حادثه‌ای واقعی و مشهور ساخته شده است. فیلم در ابتدا به ماجرای گروگانگیری ورزشکاران اسرائیلی در المپیک مونیخ سال ۱۹۷۲ به دست گروه فلسطینی، موسوم به «سازمان سپتامبر سیاه» می‌پردازد و در ادامه، انتقام سازمان موساد در عملیاتی سرّی با نام «عملیات خشم خدا» را به تصویر می‌کشد. داوری منصفانۀ سازندگان دربارۀ این حادثه، مناقشه‌برانگیز است ولی مونیخ، سیاست‌های اسرائیلی‌ها را انکار نمی‌کند.
فیلم‌های آخر الزمانی برای مهربان نشان دادن اشغالگران صهونیست
از دیگر موارد قابل‌توجه می‌توان به فیلم اکشن / ترسناک و زامبی‌محور جنگ جهانی Z (مارک فوستر، ۲۰۱۳) اشاره کرد. در این فیلم، اسرائیلی‌ها برخوردی مهربانانه با فلسطینی‌ها دارند و در برابر حملۀ زامبی‌ها به آنها پناه می‌دهند اما رفتار سبک‌سرانه فلسطینی‌ها، باعث مرگ بسیاری از افراد می‌شود. همچنین در جنگ جهانی Z، یک افسر خانم اسرائیلی، نقش مهمی در نجات جهان بازی می‌کند! بسیاری در زمان اکران فیلم، این بازنمایی از مناسبات فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها و نجات جهان توسط صهیونیست‌ها را به‌مراتب بیشتر از لشگر زامبی‌های فیلم، تخیلی توصیف کردند!
توجیه اشغالگری صهونیست‌ها در سینمای اروپا و آمریکا
جنایاتی که از زمان شکل‌گیری کشور جعلی اسرائیل، توسط صهیونیست‌ها رخ داده، آنچنان به‌شکلی آشکار، وحشیانه و غیرانسانی است که سینمای آمریکا و اروپا ترجیح داده‌اند در کمتر فیلمی به درگیری دولت و ملت فلسطین با رژیم اشغالگر قدس بپردازند. در عوض، حامیان صهیونیسم، به شیوۀ دیگری به توجیه اشغالگری آنها و تطهیرشان پرداخته‌اند که در ادامه به بخش‌هایی از آن اشاره می‌شود:
سوء استفاده صهیونیست‌ها از اعتقادات مذهبی یهود
در گفت‌وگوی دو نفر از شخصیت‌های یهودی فیلم سینمایی «خروج»، پیام اثر به صراحت بیان می‌شود: چون یهودی‌ها ظلم دیده‌اند، پس صهیونیست‌ها حق انجام هر کاری را دارند! جمله‌ای که به طور تلویحی، جریان غالب حمایت از صهیونیسم در سینمای جهان را شکل داد: «تأکید بر مظلومیت قوم یهود و بزرگنمایی آن!»
فروشگاه در خیابان اصلی (یان کادار و المار کلوس، ۱۹۶۵) که اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان را گرفت، مینی‌سریال هولوکاست (ماروین جی. چامسکی، ۱۹۷۸) که باعث عادی شدن استفاده از واژۀ «هولوکاست» شد، انتخاب سوفی (آلن جی پاکولا، ۱۹۸۲)، فهرست شیندلر (استیون اسپیلبرگ، ۱۹۹۳)، زندگی زیباست (روبرتو بنینی، ۱۹۹۷)، پیانیست (رومن پولانسکی، ۲۰۰۲)، سوفی شول، روزهای آخر (مارک روتموند، ۲۰۰۵)، کتاب‌خوان (استیون دالدری، ۲۰۰۸)، در تاریکی (آگنیشیکا هالند، ۲۰۱۱)، ایدا (پاول پاویلکوفسکی، ۲۰۱۳)، همسر نگهبان باغ وحش (نیکی کارو، ۲۰۱۷) و مقاومت (جاناتان جابکوویچ، ۲۰۲۰) همگی مشتی هستند نمونۀ خروار از فیلم‌های مرتبط با هولوکاست و یهودستیزی.
«فهرست شیندلر» نمونه‌ای خوب و قابل بررسی از این فیلم‌هاست. استیون اسپیلبرگ که در جهان به یهودی بودن و حمایت از سیاست‌های صهیونیست‌ها شهرت دارد، در این درام پرتنش و خوش‌ساخت، با جزئیات و بزرگنمایی به اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها و هولوکاست می‌پردازد و موفق می‌شود تا همدلی بسیاری از تماشاگران را در سراسر جهان با شخصیت‌های یهودی فیلم برانگیزد.
همچنین «زندگی زیباست» با بردن یک پدر و پسربچه‌اش به دل اردوگاه‌های نازی‌ها، در تلاش برای منقلب‌کردن بینندگان است. ایدۀ اصلی فیلم «نحوۀ برخورد مهربانانه و هوشمندانۀ پدر با کودک در فضایی دهشت‌بار» عامل اصلی موفقیت فیلم و بازی با احساسات تماشاگران است که روبرتو بنینی کاملا در اجرای آن موفق عمل می‌کند.
ارائۀ تصویری مشمئزکننده از مخالفان صهیونیست‌ها
ارائۀ تصویری همدلی‌برانگیز از یهودیان و ارائۀ تصویری مشمئزکننده از مخالفان آنان در سینما کارکرد مهمی دارد، به این دلیل که بخش مهمی از بینندگان نمی‌توانند بین قوم مظلوم یهود در این فیلم‌ها و صهیونیست‌های ستمگر در واقعیت تفکیکی قائل بشوند، چنانکه برخی مخاطبان این فیلم‌ها، آزاردهندگان قوم یهود را با فلسطینیان ستم‌دیده، که چیزی جز حقشان و سرزمین‌شان را نمی‌خواهند، یکی می‌پندارند. از طرفی این نحوه از بازنمایی، می‌تواند خود اسرائیلی‌ها را در توجیه جنایاتشان، متقاعد نماید. رویه‌ای که در فیلم‌های یاد شده، مدام دیده می‌شود.
تصاویر سینمایی، این‌بار در فضای مجازی: انکار تاریخ جنایات هفتادسالۀ صهیونیست‌ها
در حریان درگیری نیروهای حماس و رژیم صهیونیستی در روزهای اخیر و در قالب عملیات طوفان الاقصی، اسرائیلی‌ها باز هم سراغ تکنیک قدیمی خود یعنی مظلوم‌نمایی رفته‌اند؛ اما این‌بار آن را نه فقط در فیلم‌ها بلکه در کلیپ‌های روزمره فضای مجازی به کار گرفته‌اند. رسانه‌های صهیونیستی و حامیانشان، با انتخاب گزینشی تصاویر و ویدئوهای خبری، تلاش دارند که عملیات حماس را غیرانسانی توصیف کنند که مردم عادی را می‌کشد و به زنان و کودکان رحم نمی‌کند. از طرف دیگر، این رسانه‌ها از صهیونیست‌ها تصویری همچون قربانیان بی‌گناه می‌سازند که تاکنون در بخشی از آن نیز موفق بوده است چرا که علی‌رغم مدارک انکارناپذیر از جنایات اسرائیلی‌ها و نژادپرست‌خواندن صهیونیست‌ها حتی از طرف سازمان ملل، عده‌ای در جهان شعار «نه به خشونت علیه اسرائیلی‌ها» سر می‌دهند، در حالی که در برابر تاریخ جنایات هفتادسالۀ صهیونیست‌ها، سکوت اختیار کرده‌اند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: عملیات طوفان الاقصی رژيم صهيونيستی فلسطين هولوكاست استیون اسپیلبرگ رومن پولانسکی فهرست شیندلر روبرتو بنینی پیانیست زندگی زیباست عملیات طوفان الاقصی جشنواره ملی سرود فجر وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی آتیلا پسیانی هفته وقف مازیار لرستانی عملیات طوفان الاقصی جشنواره ملی سرود فجر وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی رژیم صهیونیستی اسرائیلی ها صهیونیست ها فلسطینی ها درگیری ها فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۵۱۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضعف جریان حوزوی و علوم انسانی اسلامی در به تصویر کشیدن اندیشه خود
به گزارش خبرگزاری مهر، مسعود معینی پور در اولین جلسه از سلسله نشست‌های اکران، نقد و ایده پردازی تولید فیلم از دیدگاه اندیشه اسلامی که در سالن نمایش معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی برگزار شد تصریح کرد: ایده اصلی اندیشه سینما عمومی کردن اندیشه و تحلیل‌های اندیشه‌ای و دانایی است.
وی با بیان اینکه فیلم تولید روایت می‌کند، داستان می‌سازد و جهان خلق می‌کند و در افکار عمومی و جامعه تأثیرگذار است افزود: اساتیدی که در حوزه علوم انسانی اسلامی و اجتماعی فعالیت دارند، اگر نتوانند جهانی خلق کنند و فضای ذهنی و داشته‌های علمی خودشان را برای دیگران و جامعه بیان کنند زبان الکنی خواهند داشت و با دیگران نمی‌توانند گفتگو کنند.
عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع) اضافه کرد: کما اینکه اگر نتوانند چیزی که دیگران ساخته‌اند از یک جهان جدید را ببینند و تحلیل و بررسی و نقد انجام دهند، کر و کور خواهند بود.
وی بیان داشت: پس مجبوریم کسانی که در حوزه علوم انسانی اسلامی فعالیت دارند و تجربیاتی در تخصص خود کسب کرده‌اند را با عرصه فیلم و سینما آشنا کنیم و هم اینکه انگاره‌های اساتید درباره فیلم را ارائه بدهیم.
معینی پور اظهار داشت: اگر کسی بخواهد به صورت تخصصی به نقدها بپردازد، باید به نقدهایی که نوشته شده مراجعه کند اما ما در سینما اندیشه از منظر اندیشه‌ای در حوزه تخصصی خودمان و با یک رویکرد علمی – اندیشه‌ای به فیلم‌ها نگاه می‌کنیم.
وی با بیان اینکه فیلم جهان خلق شده کسی است که آن فیلم را ساخته و این جهان باید آسیب شناسی شود گفت: چارچوبی که بر اساس آن می‌بایست به این فیلم‌ها نگاه کرد رمزگانی دارد که شامل رمزگان فنی و سرگرمی و تکنیکی و تلفیقی از فرم و محتوا می‌شود.
معاون فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی عنوان داشت: اصحاب اندیشه و علم در حوزه فرهنگی باید به زبان عوام و تولید تصویر از اندیشه‌هایشان توجه کرده و ارائه آنها را یاد بگیرند که یکی از ضعف‌های جدی جریانات حوزوی و علوم انسانی اسلامی در ایران است که بلد نیستند اندیشه‌شان را به تصویر بکشند.
وی تصریح کرد: ما در انتقال اندیشه و مضامین دینی بلد نیستیم آنها را به تصویر بکشیم و از معضلات اصلی محسوب می‌شود و فرم‌های محدود – روش‌های گفتگوی محدود – تعامل با عرف بسیار محدود و هم اینکه بلد نیستیم با دیگران چگونه به تفاهم برسیم و خوب بشنویم.
معینی پور یکی از مزیت‌هایی که عالمان دینی در گذشته داشته‌اند را تعامل و ترابط با عموم مردم دانست و گفت: یکی از مظاهر مدرنیته و یکی از خواسته‌های مدرنیته که درباره ما اعمال شده این است که روز به روز از عرف جامعه و فضای عمومی جامعه فاصله گرفته‌ایم و تبدیل به یک طبقه شده‌ایم.
وی خاطرنشان کرد: طبقه فکر و اندیشه و طبقه علم و این تعامل در سینما اندیشه شکل خواهد گرفت و اندیشه و تحلیل‌های اندیشه‌ای و دانایی در حوزه سینما عمومی خواهد شد.
در ابتدای این نشست نیز، حمید بایرامی دبیر علمی این نشست نیز با بیان اینکه سینما در دنیای امروز، به عنوان یک وسیله‌ی قدرتمند برای انتقال اندیشه‌ها، ارزش‌ها و دیدگاه‌ها به جوامع مختلف شناخته می‌شود گفت: از طرفی، فیلم‌های ساخته شده در جوامع غربی، با تمرکز بر موضوعات مختلف، تأثیرات عمیقی بر باور و ناخودآگاه جوانان و نسل‌های جدید گذاشته و می‌گذارد.
وی افزود: خلائی که در نظام جمهوری اسلامی ایران وجود دارد این است، با اینکه صاحبنظران و اندیشمندان اسلامی در برهه‌ای با استفاده از ابزارهایی که قابلیت انتقال اندیشه را داشته توانسته‌اند این امر را محقق کنند و پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) از جمله این انتقال اندیشه‌هاست اما با اینکه ابزارهای انتقال اندیشه به جامعه و مردم با گذشت زمان به لحاظ کمی و کیفی پیشرفت روزافزونی داشته ولی به نظر می‌رسد، اندیشه‌های ناب انقلاب و نظام جمهوری اسلامی به خوبی به جامعه و مردم منتقل نمی‌شود.
دبیر علمی سلسله نشست‌های سینما اندیشه گفت: ما در این برنامه‌ها در صدد هستیم با استفاده از توان علمی اساتیدی که در تخصص خودشان از جمله صاحبنظران و اندیشمندان محسوب می‌شوند، استفاده کنیم و تا حدودی به این خلاء و مساله موجود در کشور بپردازیم.
کد خبر 6089777
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»